... en een dood paard


Artist statement
Johan Wagenaar, 1995

Alhoewel het afgieten en tekenen van een dood paard een daad van grote betekenis is, rust het ontstaan van dit concept op de relatief eenvoudige gedachte; een beeld te maken dat een wisselwerking is tussen het reeds in het geheugen opgeslagen, cultureel bepaalde beeld en het werkelijke beeld. Om dit ‘gedachte’ beeld sterk te bepalen, maken we gebruik van een paard dat staande ‘het zijn’ illustreert, maar liggend, dood, een absolute desertie vertegenwoordigt.

Door het dode paard in een ruimtelijke context te plaatsen, zoals een plein of veld, onderzoeken we de ruimtelijke werking. Het meest duidelijk is dit te zien in het beeld voor de stad in Keulen (Rudolfplatz), waar het beeld een imploderende werkelijkheid krijgt, de stad in zijn val meeslepend.

©Johan Wagenaar